1 Ես այն մարդն եմ, որ տառապանք տեսայ նորա բարկութեան գաւազանովը։
2 Նա ինձ տարաւ ու ման ածեց խաւարում եւ ոչ թէ լոյսի մէջ։
3 Հէնց ինձ դէմ դառաւ, ձեռքը դարձրեց բոլոր օրը։
4 ա Մաշեց մարմինս ու մորթս, բ կոտրատեց ոսկորներս։
5 Ինձ դէմ շինեց եւ շրջապատեց դառնութիւնով ու տառապանքով։
6 գ Մութ տեղերում ինձ նստեցրեց յաւիտենական մեռելների պէս։
7 դ Ետեւիցս ցանցով պատեց որ դուրս չ’գամ, ծանրացրեց իմ շղթաները։
8 ե Եթէ աղաղակեմ էլ եւ գոչեմ, նա արգելեց իմ աղօթքը։
9 Նա պատեց իմ ճանապարհները տաշած քարերով, ծռեց իմ շաւիղները։
10 զ Նա ինձ համար դարանակալ արջ է, մի առիւծ՝ թաքուն տեղերում։
11 Նա խոտորեցրեց իմ ճանապարհները, է ինձ ցիրուցան արաւ, ինձ ամայի շինեց։
12 Լարեց իր աղեղը եւ ը ինձ կանգնեցրեց նետի նպատակի պէս։
13 թ Իմ երիկամունքների մէջ կոխեց իր նետերը։
14 ժ Ես ծաղր եղայ իմ բոլոր ժողովրդին, ի նորանց երգը՝ բոլոր օրը։
15 լ Ինձ կշտացրեց դառնութիւններով, օշինդրով արբեցրեց ինձ։
16 խ Եւ կոտրատեց խիճերով իմ ատամները, ինձ մոխիրը դրաւ։
17 Այսպէս հեռացրիր իմ անձը խաղաղութիւնից, բարիքը մոռացել եմ։
18 ծ Եւ ասեցի՝ Կորաւ իմ զօրութիւնը եւ իմ ակնկալութիւնը Տէրից։
19 Յիշիր իմ տառապանքը ու իմ թշուառութիւնը, կ օշինդրը եւ դառնութիւնը։
20 Լաւ յիշում է իմ հոգին եւ խոնարհվում է ինձանում։
21 Սորանք ես իմ միտքն եմ բերում, ուրեմն եւ յոյս ունիմ։
22 հ Տիրոջ ողորմութիւններն են, որ չ’վերջացանք, որովհետեւ չ’պակասեցան նորա գթութիւնները.
23 Նորանք ամեն առաւօտ ձ նորանոր են. Մեծ է քո հաւատարմութիւնը։
24 ղ Իմ բաժինը Տէրն է, ասեց իմ հոգին, սորա համար նորան եմ յուսալու։
25 Բարի է Տէրը ճ իրան յուսացողներին՝ այն անձին որ նորան որոնում է։
26 մ Լաւ է յուսալ եւ սպասել լռութիւնով Տիրոջ փրկութեանը։
27 յ Լաւ է մարդիս համար, որ լուծը իր երիտասարդութիւնումը կրէ։
28 ն Առանձին նստում եւ լռում է, որովհետեւ լուծ դրուեցաւ նորա վերայ։
29 շ Նա իր բերանը հողին է դնում, գուցէ յոյս կ’լինի։
30 ո Նա իր ծնօտը տալիս է նորան զարկողին, կշտանում է նախատինքով։
31 Որովհետեւ չ Տէրը չի մերժիլ յաւիտեան։
32 Այլ թէեւ ցաւեցնէ էլ, դարձեալ կ’գթայ իր ողորմութիւնների շատութեան չափ։
33 Որովհետեւ պ նա ’ի սրտէ չէ նեղացնում եւ տրտմեցնում մարդկանց որդիներին։
34 Իր ոտների տակին կոխ տալ երկրի ամեն կապուածներին,
35 Մարդի իրաւունքը ծռել Բարձրելոյն երեսի առաջին,
36 Մարդիս անիրաւութիւն անել իր դատումը, ջ Տէրը չէ՞ տեսնում։
37 ռ Ո՞վ է նա որ ասէ, եւ կատարուի, որ Տէրը չէ հրամայել։
38 Բարձրելոյն բերանիցը չե՞ն դուրս գալիս ս չարիքն ու բարիքը։
39 վ Ի՞նչ է տրտնջում ապրող մարդը՝ տ մարդը իր մեղքի մէջ։
40 Քննենք մեր ճանապարհները եւ փորձենք, եւ ետ դառնանք Տիրոջը։
41 Բարձրացնենք ր մեր սրտերը մեր ձեռքերի հետ դէպի երկնքում լինող Աստուածը։
42 ց Մենք յանցանք արինք եւ ապստամբուեցինք. Դու չ’ներեցիր։
43 Քեզ բարկութիւնով ծածկեցիր եւ մեզ հալածեցիր, ւ սպանեցիր ու չ’խնայեցիր։
44 Քեզ ամպով ծածկեցիր, փ որ աղօթք անց չ’կենայ։
45 ք Աւելուք եւ անարգ արիր մեզ ազգերի մէջ։
46 օ Մեր բոլոր թշնամիները լայն բացել են իրանց բերանը մեզ դէմ։
47 ֆ Վախ եւ վիհ եղաւ մեզ համար՝ և աւերումն ու կոտորած։
48 ա Ջրի գետեր է թափում իմ աչքը իմ ժողովրդի աղջկայ բեկման համար։
49 բ Իմ աչքը բղխում է եւ չէ դադարում՝ հանգստութիւն չ’ունի։
50 գ Մինչեւ որ նայէ եւ տեսնէ Տէրը երկնքիցը։
51 Աչքս ցաւում է հոգով չափ իմ քաղաքի բոլոր աղջկերանց համար։
52 Որսալու են աշխատում ինձ ճնճղուկի պէս դ զուր տեղը իմ թշնամիները։
53 ե Գուբում կտրեցին իմ կեանքը, եւ զ քար գցեցին ինձ վերայ։
54 է Ջուրերն անցան գլխովս. ը ես ասեցի թէ Կտրուեցայ։
55 Եւ կանչեցի քո անունը, ով Տէր, թ խորագոյն գուբիցը։
56 ժ Ձայնս լսեցիր, մի ծածկիր ականջդ իմ հառաչանքին՝ իմ աղաղակին։
57 ի Դու մօտեցար՝ ես քեզ կանչած օրը, ասեցիր՝ Մի վախենար։
58 լ Իմ հոգիի դատը վարեցիր, ով Տէր, դու փրկեցիր խ իմ կեանքը։
59 Ով Տէր, դու տեսար ինձ եղած զրկանքը, ծ պաշտպանիր իմ դատը։
60 Դու տեսար նորանց բոլոր վրէժխնդրութիւնը՝ կ նորանց բոլոր դիտաւորութիւնքը ինձ դէմ։
61 Լսեցիր նորանց նախատինքը, ով Տէր, նորանց բոլոր դիտաւորութիւնքը ինձ դէմ։
62 Իմ թշնամիների շրթունքները եւ նորանց ամեն օր արած մտածմունքները ինձ դէմ։
63 հ Նորանց նստելն ու նորանց վեր կենալը դիտիր, ձ ես նորանց երգն եմ։
64 ղ Նորանց հատուցում պիտի տաս, ով Տէր, նորանց ձեռքի գործերի համեմատ։
65 Նորանց սրտի մթութիւն պիտի տաս, քո անէծքը նորանց վերայ լինի։
66 Նորանց պիտի հալածես քո բարկութեամբը, եւ Տիրոջ ճ երկնքի տակիցը նորանց բնաջինջ պիտի անես։
Ողբ Երեմիայի 3